Özel ve zor hedeflerin geribildirim ile daha yüksek performansa yol açtığını öne süren teoridir. Locke, E. tarafından geliştirilen motivasyon teorisinde, davranışın temel nedeninin, bireyin bilinçli amaçlarında ve niyetlerinde olduğu öne sürülür. Teori, bireylerin kendileri için belirledikleri amaçların ulaşılabilirliği ile ilgilidir. Modelin ağırlık noktası,  özendiriciler-amaç-iş başarımı ilişkisidir. Modelin önermeleri arasında; bireyin kendisi için koyduğu amaçların büyük ölçüde kendi davranışını yönlendirmesi, dışarıdan verilen özendiricilerin, bireyin amaç ve niyetlerini etkileyerek iş başarımı üzerinde etkili olması ve bireyin kendi çalışmalarına katılma olanağı ile çalışma veriminin artacağına inanılması sayılır. İş başarımını etkileyen en önemli etmenler amaçlar ve niyetler olarak kabul edilir. Amacı belirlemede; amacın belirgin olması, amacın iddialı olması (amacın güçlüğü), amacın kişi tarafından benimsenmesi (amaca bağlanma) ve amaca ne kadar ulaşıldığının bildirilmesi (geribildirim) önem arz eder. Amaç belirlemeye katılan bireyin daha fazla çalışacağına inanılır.