Çeviklik, değişimin ve belirsizliğin hâkim olduğu örgüt çevresinin yarattığı zorluklara karşı oluşturulan bir yanıt olarak algılanır. Rekabet güçlerinin üretim çevrelerinde kuvvetlenmeleri ile çevikliğin, hayatta kalmak ve başarı elde etmek için bir koşul olarak ifade edildiği görülür (Meade vd., 1997).  Buradan çevikliğin, çalkantılı iş ortamında, yönetimsel karar vermede gerekli görülen tüm bilgileri üretmek için, bir örgütün sahip olması gereken yetenek olarak tanımlandığı anlaşılır (Zain vd., 2005). 
Çeviklik, belirsizliğin ve öngörülmezliğin olduğu çevrelerle başa çıkmanın bir yolu olarak ifade edilir. Değişen çevrenin sürekliliği ve dinamizmine karşı ortaya konulan çözüm şeklinde kabul edilen çeviklik, yönetimin yeni paradigmaları arasında yer alır. Çevre dinamiklerine göre değişime zorlanan örgütlerin hareket kabiliyetlerinden biri olarak tanımlanan çevikliğin, örgütsel üretkenliğe katkı sağladığı vurgulanır.